Süheyla

 Zihinsel dünyanın bir aradalığı ve o bir aradalık içindeki dağınıklığı bütünü ifade edenlerin, anlaşılması zor, izbe bir yaşam standardına sahip olması muhtemeldir. Yaşanılan, kendi dünyasında ve söylemlerinde bütüncül bağlantısı biriciklik ile ilişkilidir. Çevresinde bunu anlamaya muktedir birkaç insana sahip olsa bile bütünüyle anlaşılmaz. Olaylar ve onlardan çıkan sonuçların bir aradalığını yaşayan bir kimse, başkaları için alakasız olan şeyleri birleştirici his taşır. Sesli düşündüğünde ya da muhatabının duyduğunda ilişkilendiremediği bu başlıklar, sahibinin zihin dünyasının karışıklığından meydana gelmez. Dağınıklığından meydana gelir. Dağınıklık, birbirine bağımlı olan şeyleri, küçük bağlantı noktaları edinerek toparlanabilir. Karışıklık ise iç içe geçmişlik olup kişiyi anlaşılmazlık batağına sürükleyebilir. Kafası karışık olan ve dağınık olan kişi aynı değildir. Karışıklık, düzenin tutturulamaması ve yapıda bozukluk iken; dağınıklık, yerli yerinde olmamak demektir. Yapısalı...

 Yitirmişim bazı duyguları  Eskisi gibi bakmıyorum insana  Kelimelerime ne oldu da bu hale geldiler  Ne ara öğrenmedim susmayı  Yakan, yıkan olmayı ne ara edindim  Telaş içinde, alelacele aldığım kararlar  Hemencecik ayrıldığım insanlarla doluyum Ne kendim kaldım, ne insanım  Kalakaldım , sesli... Yüksek sesli  Sesi kısılmayan gürültü bıraktım ardımda  Sürekli söyleyeceği bitmeyen  Bitse de gitsek diyen ama Bitmeyen, bitirmeyen. Yine ve yenice diyorum  Bitir, gidelim.  Bitsin, gideceğiz.